همیشه به خودم می گویم :

احمد خدا تو را مي بيند و از اينکه با اين معلوليت شديد تلاش کرده و مراحل زندگي را با اميدواري طي ميکني خيلي خوشش مي آید و چه چيزي بالاتر و بهتر از اين وجود دارد. پس با توکل به خدا حرکت کن و سختيها را حکمتی از طرف او بدان زیرا تو را به درختي تنومندی تبديل مي کند که در بيابان رشد کرده و به بار نشسته ، پس هيچ طوفانی نمي تواند تو را بشکند ...